Maandag 10 juni.
Vannacht best wel ontspannen geslapen. Wel een paar keer wakker geweest, ik werd wakker omdat ik me tijdens mijn slaap op mijn zij wilde gaan draaien.
Ik voel me goed, de pijn in de onderrug is nu ook wat minder.
Zaterdag 22 juni 2013
Nu al weer een maand na mijn laatste operatie.
Heb wel het gevoel dat het steeds beter gaat, al zij het met kleine stapjes
Slapen is nog niet wat ik er van verwacht had. op mijn zij liggen lukt nog steeds niet de stimulatie is zo verschillend dat hij het ene moment te sterk is en dan kan je er niet van slapen en de andere moment zo zwak dat de pijn weer komt opzetten.
Lopen gaat wel. Ik loop ca 1 km per dag met krukken en rust dan ca 1-2 uur in bed die in de kamer staat.
Een aantal keer per dag krijg ik een pijnlijke steek bij de batterij dat trekt weer weg als ik van houding verander. Denk dat er spiertje klem zit of zo. De arts gaf aan dat dit in de loop van de tijd wel zou wegtrekken. Maak nog steeds gebruik van een hulpstuk om mijn sokken aan te trekken.
Iets van de grond oprapen heb ik ook zo'n handige grijper in gebruik.
Traplopen is nog niet "je van het" met mijn rechterbeen stap ik en mijn linkerbeen trek ik dan bij.
Vrijdag 28 juni 2013
Afgelopen week heeft de schilder het huis aan de buitenzijde geschilderd. Iets wat ik normaal gesproken altijd zelf doe. Moeilijk hoor om het uit handen te moeten geven. maar goed wat moet dat moet.
Gelukkig ook weer een kleine vooruitgang !
De balkjes onder het bed in de kamer hebben we weggehaald. Het lukt nu op normale bed-hoogte in bed te gaan. (oké, nog wel volgens een vast ritueel maar toch.)
Ik zie echt uit naar het feit dat de elektrodes in mijn rug ook aan mogen en ben benieuwd hoe ik me dan voel.
Ik verbaas me hoe wisselend de intensiteit van de stimulatie is bij veranderen van houding.
Nog steeds zakt de stimulatie weg als ik mijn hoofd vooroverbuig om naar mijn toetsenbord te kijken of de krant ga lezen. had gehoopt dat de elektrode wel al zou vastgroeien zodat de intensiteit constanter zou zijn.
Als ik slaap draai ik me blijkbaar om want ik word dan wakker omdat dan de pijn weer komt opzetten.
Oh wat zou ik graag een hele nacht doorslapen, en misschien wel een keer uitslapen.
Als ik bij Harma in de auto zit dan voelt het niet prettig als we over de verkeersheuvels rijden. Ook een kinkerstraat voelt nog steeds niet prettig aan mijn rug. ik probeer dan ook met mijn rug net vrij van de autostoel te gaan zitten en houd me goed vast. Asfaltweg gaat wel goed.
Ik denk vaak we zijn al ruim een maand verder maar misschien moet ik wel denken we zijn nog maar een maand verder. Kan mij niet snel genoeg gaan.
Ik ben verbaasd hoe goed ik me aan de leefregels kan houden. met minder pijn wil je al gauw meer doen.
We hebben thuis al allerlei dingen aangepast zodat ik niet hoef te reiken of te bukken.
4 juli komen de collega's van mijn werk. en dat is lang geleden dat ik ze gezien en gesproken heb. Ik zie er naar uit.
Hoi Albert Jan,
BeantwoordenVerwijderenWat is zo'n blog toch handig. Fijn om te horen dat het langzaam beter met je gaat. Doe a.u.b. voorzichtig aan en vraag niet teveel van je lichaam. Wij (Mieneke en ik) gaan voor een paar dagen naar Duitsland, even lekker er tussen uit en daarna zal ik je een keer bellen. Groetjes en heel veel sterkte toegewenst van Aalderd